Lines From The Frame is het 3e album van Magnolia Summer dat is uitgebracht door Undertow. Een alt-country rock album dat beter wordt naarmate je er vaker naar luistert J. Leadzanger / songwriter / gitarist Chris Grabau zet de toon voor deze 7-koppige band uit hoofdstad van de ‘Show Me State’. De band bestaat uit John Baldus – drums, Kevin Buckley - violin, guitar, vocals, Chris Grabau - vocals, guitar, John Horton – guitar, Greg Lamb - bass, vocals, Joe Thebeau - guitar, vocals en Dave Anderson - pedal steel.

Het eerste nummer ‘Like Setting Suns’ doet denken aan Ryan Adams in zijn Whiskeytown tijd. Gevolgd door ‘Deminished Returns’, een rustige ballad met harmany vocals van Lamb en Thebeau en waar Grabau naast gitaar en vocaal ook een apart geluid toevoegt met de ebow (zo’n leuk apparaatje wat strijkgeluiden tevoorschijn tovert en als een magnetisch veld werkt wanneer het boven gitaarsnaren wordt gehouden).. het eind duurt me net iets te lang, zoals bij meerdere nummers op dit album, maar vloeit uiteindelijk over in het volgende nummer ‘Short Wave Decline’, waar Grabau zijn gedempte stem weer de boventoon voert. ‘Birds Without A Wire’ is een mooie ballad waar Grabau naast de gebruikelijke lead vocals en gitaar ook mandoline, orgel en piano voor z’n rekening neemt. Kelly Kneiser zingt tweede stem, een prachtig nummer waarin je het gevoel van tijd even kwijt raakt.

Na het korte instrumentale ‘Mercer’ (1.16 min.) rocken we verder met ‘The Wrong Chords’ (‘hoge’ drum-slagen en heftige gitaar).. gevolgd door de prachtige titelsong ‘Lines From The Frame’. Less is more is op dit nummer van toepassing.. rustige vocals met sterke tekst en perfecte muzikale begeleiding. ‘By Your Side’ begint mooi en met veel feeling, maar het einde (de helft van het nummer) duurt me veel te lang !! ‘Pulling Phase To The Ground’ deed me zelfs even denken aan The Beach Boys, een lekker vlot nummer.. helaas wel weer met een irritante eind-tune. Het laatste nummer op dit album is ‘Epitaph’. Vertaald ‘grafschrift’, een mooi bitter nummer waarin Anderson’s pedal steel de verschillende gitaren kracht bijzet. Al met al een goed album, voor liefhebbers van Son Volt, Whiskeytown en The Jayhawks een absolute aanrader ! 4 **** (live4fun)